Aromatyczna lawenda

Najwłaściwszym terminem siewu jest późna jesień (listopad), gdyż nasiona przechodzą naturalną stratyfikację. Nasiona siejemy na rozsadniku w rzędy co 30 cm, na głębokość 1-1,5 cm. Gdy roślinki mają 8-10 cm, wysadza się je zwykle w drugiej połowie maja do gruntu, w rozstawie 60x40 cm.
W celu uchronienia przed wymarzaniem dobrze jest jesienią obredlić rośliny lub przykryć je liśćmi albo obornikiem. Najczęściej wymarzają przy wiosennych przymrozkach, dlatego okrywy nie należy zdejmować zbyt wcześnie.

Co 2-3 lata wskazane jest nawożenie dobrze rozłożonym kompostem lub obornikiem.
Zaleca się też starsze rośliny przycinać wiosną na wysokości około 10 cm. Zabieg ten pobudza je do silniejszego rozwoju i wytwarzania nowych pędów.
Największy wybór nasion lawendy https://sklep.swiatkwiatow.pl/nasiona-lawendy/

Zbiory
Surowcem zielarskim jest całe ziele bądź same kwiaty. Zbiór kwiatostanów rozpoczyna się w drugim roku uprawy. Ścina się je na początku kwitnienia poniżej ostatniego okółka kwiatostanowego. Suszy się w warunkach naturalnych, w miejscach przewiewnych, zacienionych. W suszarniach temperatura nie może przekroczyć 35 st. C.

Zastosowanie

Jako lek

Lawenda była znana i wykorzystywana jako roślina lecznicza już w starożytności i do dziś nie straciła na znaczeniu. Przejawia głównie działanie uspokajające i przeciwskurczowe, ale także antyseptyczne, żółciopędne i wiatropędne. Zwiększa wydzielanie soku żołądkowego i wydalanie moczu.
Nalewkę lawendową stosuje się do nacierania w bólach gośćcowych, zapaleniu korzonków nerwowych, a także w bólach mięśni spowodowanych zakwaszeniem. Można jej używać w razie stłuczeń, przy naciągniętych ścięgnach i zwichnięciach kończyn.
Napar przygotowany z 1 łyżki stołowej suszonych kwiatów i  1 szklanki  wrzącej wody, a przyjmowany w dwóch dawkach (po ½ szklanki) rano i wieczorem poprawia apetyt, likwiduje wzdęcia leczy zaburzenia trawienia, wywiera też dobroczynny wpływ na system nerwowy ludzi zmęczonych psychicznie.
Lawenda jest niewskazana tylko dla cierpiących na chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy.
Olejku lawendowego a także naparu z kwiatów, można używać do inhalacji w zapaleniu górnych dróg oddechowych i kaszlu.
Jeśli jesteśmy zmęczeni i wyczerpani, kąpiel z dodatkiem odwaru z ziela lawendy (2-3 garści suszu i 3l wody) dobrze nam zrobi. Kąpiel nie powinna trwać dłużej niż 10-15 minut.

Jako przyprawa

Listki o gorzkawym i bardzo intensywnym zapachu są wprost niezastąpionym dodatkiem do potraw z tłustych mięs, baraniny a także do niezbyt ciekawych smakowo i zapachowo zup- kartoflanki, rybnej czy jarzynowej.
Minimalną ilość można dodawać do pieczonego drobiu- szczególnie do kaczek.
Nie należy nadużywać tej przyprawy, gdyż jej silny aromat może spowodować zgoła odmienny skutek.
Świeże łodyżki lawendy podrzucone na węgiel drzewny nadają niezapomnianą nutę zapachową mięsom pieczonym na grillu.

Kosmetycznie
W gospodarstwie domowym poduszeczki z kwiatem lawendy w mieszance z jałowcem, tatarakiem i mirrą stosowane są jako środek przeciwmolowy, a także jako kadzidło

Autor zewnętrzny

fot. swiatkwiatów.pl