Nie masz pomysłu na wieczór? Wybierz kalambury!

Można grać w nie wszędzie... Na plaży, na górskiej polanie, w pomieszczeniach zamkniętych i na otwartych przestrzeniach. Świetnie sprawdza się podczas imprez imieninowych, ognisk i wspólnego grillowania. Mogą grać w niego zarówno dorośli jak i dzieci czy młodzież. Jest prosty do zrozumienia, ma niewielkie wymagania i różnorodne odmiany. Brzmi jak całkiem niezła zabawa? Przekonajcie się sami.

Zasady gry dla początkujących
Zasady są proste. Dzielimy się na kilka drużyn. Staramy się, aby drużyna nie liczyła mniej niż 3 osoby ani nie więcej niż 7. Jeżeli mamy plansze z kartami i kostkami, to ustawiamy ilość pionków odpowiednią do ilości drużyn i losujemy kostką pierwszeństwo rozpoczęcia rozgrywek. Drużyna, która wyrzuciła najwięcej oczek, rzuca kostką ponownie. Jeden z jej uczestników ciągnie kartę  i zgodnie z kolorem pola, na którym stoją, pokazuje hasło. Kto pierwszy przejdzie planszę, ten wygrywa. Popularniejszy jest jednak wariant bez planszy. Również dzielimy się na grupy i losujemy pierwszeństwo np. monetą lub grając w marynarza. Teraz zaczyna się zabawa! Jedna drużyna wystawia osobę pokazującą, w zależności od tego, na ile drużyn się podzieliliście. Jedna drużyna wymyśla hasło (wtedy nie może wziąć udziału w zgadywaniu) lub jedna osoba z przeciwnej drużyny (w wariancie dwu drużynowym). Ustalacie czas na odgadnięcie (na ogół jest to minuta). Kiedy minie, mogą zgadywać wszyscy. Drużyna, która zgadnie dostaje punkt. Wygrywa drużyna z największą liczbą punktów.

Drobne wariacje
Istnieje wariant bez drużyny. Wtedy jedna osoba wymyśla hasło i pokazuje, a reszta zgaduje. Osoba, która zgadła zamienia się z osobą pokazującą. Teraz ona wymyśla i pokazuje hasło. Czynność powtarza się aż do znudzenia. Niektórzy wersje pantomimy zamieniają na malowanie na kartkach. W obu przypadkach należy pamiętać, że pokazującemu absolutnie nie wolno się odezwać.

Kalambury ukierunkowane
Hasła w grze można ukierunkować. Można ustalić, że pokazuje się tylko tytuły filmów, przysłowia, tytuły książek itd. Im bardziej wymyślna kategoria, tym trudniejsza gra. Można też rzucić hasło przewodnie danej rozgrywki. Wtedy wszystkie pokazywane rzeczy muszą się z nim kojarzyć. Na przykład za hasło rozgrywek zostaje uznana: „kuchnia”. Hasłami do odgadnięcia mogą być wszystkie przyrządy kuchenne, potrawy, ale również czynności wykonywane w kuchni- niekoniecznie takie, które są wykonywane na porządku dziennym i oczywiste dla wszystkich. Ukierunkowanie gry zależy oczywiście od bawiącego się towarzystwa.

Gra w kalambury jest niesamowicie prosta i może przysporzyć dużo zabawy. Zarówno pokazywanie, jak i odgadywanie jest świetną rozrywką. Taka gra pozwala towarzystwu na lepsze zapoznanie się ze sobą, pozwala przełamać pierwsze lody i bywa świetnym sposobem na uratowanie wieczoru.

Joanna Małysiak
(joanna.malysiak@dlalejdis.pl)