Zagubione życie

Po tragicznej śmierci swojego ukochanego męża Vincenta, dziewczyna ucieka od otaczającej ją rzeczywistości.
Każdego z nas niepokoiłoby zapominanie o ważnych spotkaniach, gubienie drobiazgów, luki w pamięci i kompletnie inne zachowanie. Może postąpilibyśmy inaczej niż Sophie, która zostawiła za sobą przeszłość, czasem wspominając Vincenta. W nowym życiu, bez rodziny, Sophie zaczęła pracować, jako opiekunka małego Leo.
Sześcioletni Leo był bardzo przywiązany do opiekunki. Sophie też lubiła chłopca, była to dla niej idealna praca. Wszystko się zmienia, gdy pewnego dnia stwierdza, że nienawidzi chłopca, krzyczy na niego i policzkuje go. Zmienia to stosunek dziecka do opiekunki, nie darzy jej już tak głębokim uczuciem. W tym feralnym dniu Sophie po raz pierwszy zostaje na noc u pracodawców.

Budząc się znajduje Leo martwego. Okazuje się, że chłopiec został uduszony sznurówką- jej sznurówką. Sophie nie dzwoni do rodziców chłopca ani po karetkę. Zaczyna uciekać.    Ogarnia ją rozpacz i szaleństwo. Sophie w samotności mierzy się z samą sobą. Jednocześnie kobieta próbuje znaleźć wyjście z sytuacji. Podejmuje pieniądze z konta, pakuje się i jedzie na lotnisko, gdzie zostaje okradziona. Poznaje jednak pewną kobietę, która zaprasza ją na obiad.  Tajemnicza nowa znajoma zostaje kolejną ofiarą, a  Sophie cała zakrwawiona okrada kobietę z ubrań i tożsamości.

Pierre Lemaitre  stworzył opowieść o tym, jak uciekać od obłędu. To opowieść o ofierze i kacie, o szaleństwie i pragnieniu normalności, o koszmarze tym realnym i tym wyimaginowanym oraz o kruchości ludzkiej psychiki i łatwości z jaką można człowieka jej pozbawić. Polecam ludziom, których pasją jest ludzka psychika.


Suknia ślubna, Pierre Lemaitre, Wydawnictwo MUZA, 2012

Wiola Rejentowicz
(redakcja@kobieta20.pl)